Triglouchin(-de-mar)
Triglochin maritima
Juncaginaceae
Nom en français : Troscart maritime.
Descripcioun :Li triglouchin soun de planto de palun. Aquéu fai de rizoumo, ço que douno de coulounìo. Li fueio soun poupouso, e lis enflourejado (grapo) soun facho de noumbróusi flour (20 à 100) sènso bratèio. Es uno planto raro que trachis toujour pas trop liuen de la mar. Coumpara emé lou triglouchin-de-mar que ié sèmblo un pau, mai èi mai e trachis subretout en mountagno.
Usanço :Li grano sarien bono grasihado.
Port : Erbo
Taio : 40 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Triglochin
Famiho : Juncaginaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Palun
- Prado
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Triglochin maritima L., 1753
Verounico(-sènso-fueio)
Veronica aphylla
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Nom en français : Véronique à tige nue.
Descripcioun :Aquesto pichoto verounico flouris au desneva dins li coumbo à nèu e li pelouso roucaiouso d'auto mountagno sus cauquié. Ié dison "sènso fueio", pèr ço que fai uno longo cambo que porto li flour (1 à 6). Pamens i'a de fueio, redouno e pelouso, de 10 à 15 mm, que formon uno fausso rouseto (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Coumbo à nèu
- Pelouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Veronica aphylla L., 1753